Willem Hendrik (W. H.) Gispen, de pionier van het Nederlandse functionaliteit, werd in 1890 in Amsterdam geboren.
Voor het uitbreken van de Eerste Wereldoorlog studeerde hij ontwerp en architectuur aan de Academie voor Beeldende Kunsten en Technische Wetenschappen in Rotterdam. In 1916 zette hij een gelijknamige metaalwerkwinkel op voor sier-, messing- en bronzen decoratieve kunst. Gedurende deze vroege jaren produceerde Gispen objecten in Expressionistische en Art Nouveau stijlen.
In de jaren twintig werd er echter onder invloed van ontmoetingen met invloedrijke denkers van het modernisme – zoals De Stijl architect JJP Oud, Deutscher Werkbund-architect Hermann Muthesius en Purist-architect Le Corbusier in het bedrijf van Gispen steeds meer gewerkt naar geautomatiseerde productie en naar rationele, economische haalbare, minimalistische ontwerpen . Zijn geometrisch verlaagde Giso Light (1926/7), wordt nu beschouwd als een van de grootste designiconen van Nederland en was directe gevolg van zijn niet aflatende nieuwsgierigheid naar functionaliteit. Het werd snel gevolgd door zijn eerste sledestoel in buisprofiel welke geïnspireerd was
door het werk van Ludwig Mies van der Rohe en Mart Stam. Gispen’s marketing- en reclamewapens bleken ook vooruitstrevend te zijn door het gebruik van van cutting-edge typografie en collages van foto’s door de kunstenaar Paul Schuitema en fotograaf Jan Kamman.
Gispen’s successen in de jaren twintig werden gevolgd door jaren van ontberingen. De crash van Wall Street in 1929 en de daaruit voortvloeiende grote depressie stuurden het bedrijf bijna in faillissement. Als reactie daarop werd Gispen gereorganiseerd, en marine architect W. van Osselen werd als mede-directeur ingebracht om een toen al veelbelovende kantoormeubilairlijn in staal te ontwikkelen. Meerdere octrooirechtszaken – in het bijzonder van Stam en van der Rohe – hebben de groei van de onderneming in de jaren dertig verder belemmerd. In de jaren 1940 werd W. H. Gispen gevangen genomen om het censuurbeleid van de Nazi Kulturkamme. In 1949 vertrok hij bij zijn eigen bedrijf door de artistieke spanningen van Van Osselen, maar hij bleef tot 1960 een consultant voor Gispen.
Gispen bloeide in de jaren 1950 en ’60 op, zelfs na het vertrek van zijn oprichter. Het bedrijf heeft met name veel succes gehad met de minimalistische rationalistische ontwerpen van A. R. Cordemeyer en Wim Rietveld. Standout-ontwerpen uit de Gispen-collectie in het naoorlogse tijdperk omvatten de 1407-stoel (1954) van Cordemeyer en Rietveld, Model 663 Storage System (1954) van Rietveld, Model Giso 4050 Lamp (1956) door Rietveld, 217 Stoel (1957) door Rietveld en Zijn vader Gerrit Rietveld, 1262 Stoel (1959) door Cordemeyer, en 1637 Swivel Chair (1963) door Cordemeyer.
De ontwerploopbaan van W. H. Gispen is niet beëindigd bij zijn vertrek van het bedrijf. In 1953 ging hij verder met een ander ontwerpfabrikant, genaamd Kembo, gaf hij les aan de Koninklijke Academie te Den Haag en advies aan andere ontwerpondernemingen
