Amsterdam en de Achterhoek, April 2017.
Van de week in een mooi klein dorp in de Achterhoek, Keijenborg (in het Nedersaksisch: Keijdarp) had ik de kar achter mijn oude auto gekoppeld om daar wat droog en gekloofd haardhout te halen. Langs de voetbalvelden liep een licht gekromd zandpand naar een duidelijk oude boerderij. Het rieten dak was aan vervanging toe, de gewelfde vorm van het dak verried het oude verzakkende houten geraamte en rondom het erf waren de sporen van het authentieke boerenbedrijf nog overal zichtbaar. De lieve bewoners stonden ons buiten in de zon al op te wachten en meteen kwam het onderwerp op het oude huis.
In de jaren-80 waren ze hier komen wonen nadat ze het van hun ouders hadden over genomen. Ooit een bloeiend boeren bedrijf werd ons verteld met varkens in de hoge kapschuur werd het huis bijna 40 jaar geleden verbouwd tot een functionele gezinswoning. De lichtbruine Bruynzeel keuken, de tegels in kleur bijpassend met bloemetjesmotief, het was er allemaal nog. Toen was het nog helemaal nieuw en actueel en als een tijdmachine die je terug neemt in een leven met een beperkte mate van luxe die we nu niet meer kennen werd ik door het huis geleid. De stalen ( en nu heel erg retro ) Tomado rekken in de gang waren grotendeels al naar de kringloop gebracht, maar lieten ook hier weer die bijzondere tijdsgeest zien. Ze waren aan het inpakken en overal stonden dozen en gestapeld meubilair, want na 40 jaar lief en leed en twee prachtige dochters daar groot gebracht te hebben was het tijd om deze plek in de natuur achter zich te laten en over te doen aan een nieuwe generatie stadsbewoners die de rust en de ruimte van de Achterhoek op hadden gezicht. De sporen van een eenvoudig leven, van opgroeiende kinderen sloten zelfs met je ogen dicht aan op de sterke herkenbare geur van de houtkachel die het huis verwarmde en waar ook nu nog op gekookt werd.
En om elke hoek was er weer een nieuw detail om even aan te moeten raken en van dichtbij te bekijken. De tijdsgeest van zo’n 150 jaar wonen, werken, leven en liefhebben was overal te zien, te ruiken en te voelen en bij elk detail kwam er een nieuw persoonlijk verhaal naar boven.
Al heel lang heb ik een voorliefde voor interieurs en meubilair met een verhaal. Het is slechts materie, een verzameling van harde en zachte materialen die soms met liefde zijn bedacht, maar even zo vaak of vaker puur voor de handel en functionaliteit in elkaar zijn gezet. Maar dat wat echt is ontworpen, is bedacht met liefde en aandacht voor het detail en vervolgens toegepast wordt op plekken en in situaties waar de vorm een functie krijgt en de verhalen het meubel en de ruimte een geschiedenis gaan geven, dan kom je van waarde in meerwaarde. Het gevoel en de beleving gaan dan meewerken en dat wat ooit materie was lijkt een ziel te krijgen.
Draaf ik nu door …..? Nehhh …. of toch ?
Misschien kijken jullie ook wel eens Discovery Channel. Overal zien we de woonprogramma’s met stylisten en designers die van een bestaand interieur iets nieuws maken. 10 jaar geleden werd alles het raam uitgegooid op TV (soms zelfs letterlijk) maar nu voel en zie je de kentering om recht te doen aan dat wat goed is te behouden of op een creatieve manier ( al dan niet met een gesponsord verfmerk of traprenovatiebedrijf ) een andere functie te geven. Waarom wegdoen wat nog goed is en waarom veranderen wat nog goed werkt. Het bewust worden dat alles van waarde is. Maar dat ook de mensen die erin moeten leven van waarde zijn net als zij die misschien al generaties lang van dat wat ooit materie was met liefde gebruik maakten. De verhalen, de geschiedenis, het laat een huis ook een thuis worden. Op Discovery Channel kijk ik met regelmaat en met plezier naar de enthousiaste Brit met pet en hond, Drew Pritchard. Samen met zijn collega’s zoekt, scharrelt en struint Drew naar bijzondere interieuritems en meubels. Niet alleen de functionaliteit, niet alleen de vorm, maar vooral de kwaliteit, het vakmanschap waarop iets gemaakt is, waarop iets tot stand is gekomen en alle daarbij behorende verhalen. Drew en zijn team brengen meubilair tot leven op een manier die mensen over de hele wereld aanspreekt en dat alles voor spullen, voor materie waar ze zelf waarschijnlijk zonder aandacht aan te besteden aan voorbij waren gelopen.
Het werken in de oude Keijenborgse boerderij was ooit ook een bedrijf en een werkplek, tot het wonen en werken van elkaar los kwamen te staan. Nu, generaties later worden met een erfenis geconfronteerd waarbij werken, leven, wonen en verblijven in elkaar overvloeien. In een tijd dat alles, in een technologische verbluffend snel veranderende wereld, mogelijk lijkt, worden we ook geconfronteerd met de eindigheid van dingen en dan met name van onze hulpbronnen. Soms gaan we te snel en vergeten we wat er al is en wat er was. Wij van Croff ontwerpen interieurprojecten. Traditioneel worden kantoren en instellingen bij voldoende budget en veranderde vraag helemaal leeg gehaald opnieuw ingedeeld en vervolgens met nieuw meubilair en materiaal ingericht. Een nieuwe start! En al wordt er steeds bewuster en duurzamer geproduceerd, toch wordt er nog steeds (zinloos) goed bruikbaar meubilair en materiaal weggegooid, omdat dat op papier rendabeler lijkt of gewoon omdat we aan iets nieuws toe zijn. Maar voor wie doen we dat? Voor onszelf, voor de buitenwereld, voor ons imago of omdat het echt nodig is en aan vervanging toe.
Het Croff team ziet in alles kansen, ziet in alles mogelijkheden en wat we vooral zien en zuinig op zijn is de waarde van mensen en materie. Geen ruimte, geen meubel, geen wand of lamp is zo slecht dat we er geen (nieuwe) functie voor kunnen bedenken. En als het dan toch niet meer past of echt op is en aan het einde van het gebruikscyclus dan zorgen we er voor dat het op een andere plek wel van nut kan zijn, koppelen we bedrijven aan elkaar.
Zo werken we samen met de opdrachtgevers aan een ware circulaire economie. Eeconomisch systeem dat bedoeld is om herbruikbaarheid van producten en grondstoffen te maximaliseren en waardevernietiging te minimaliseren. We zeggen niet voor niets “ never throw anything away. Everything and everyone had special value “
Het Croff team is een creatief groen team dat geen enkel project noch opdrachtgever vanzelfsprekend neemt en steeds weer op zoek zal gaan naar de verbinding van oud, nieuw, bestaand en toegevoegd. Onze loods is als een museum vol materiaal dat een ziel kreeg door gebruik. Historisch erfgoed in aluminium, staal, leder en stof van Eames, Breurer, Grey, Aalto, Panton, Starck, Henningsen tot aan leCorbusier en Lloyd Wright, ons erfgoed zit niet alleen maar meer in stenen en glas, maar ook in onze nu nog te vaak als vanzelfsprekend bekeken inrichtingen.
Echte waarde zit in de manier waarop we met elkaar en met ons erfgoed omgaan.
Laten we samen nieuwe verhalen creëren en de manier waarop we werken en leven echt van betekenis maken.